Ayrton Senna: Sky is the limit

Ayrton Senna: 

Sky is the limit! 

Από το 1994 και εξής, «Senna» δεν είναι ένα πρόσωπο αλλά μια απώλεια, μια νοσταλγία και μια οδυνηρή έλλειψη προσωποποιημένη με τα χαρακτηριστικά του: το μελαγχολικό βλέμμα, το κίτρινο κράνος, τα φθαρμένα γάντια, η βραζιλιάνικη σημαία που ανεμίζει μέσα από το κόκπιτ, η κραυγή στον τερματισμό, ένα έπαθλο που υψώνεται με υπερπροσπάθεια στο βάθρο της νίκης. Ο Ayrton Senna είναι ο άγγελος της νοσταλγίας, του βραζιλιάνικου «σαουντάτζι» (saudade).

«Φοβάμαι ότι κάτι θα μου συμβεί. Με τρομάζουν οι καινούργιοι πιλότοι και ανησυχώ ότι δεν θα μπορέσω να αντιδράσω εάν κάτι χαλάσει στο αυτοκίνητο». Αυτό θυμάται ο Gerd Kramer (αξιωματούχος της Mercedes-Benz εκείνη την εποχή) να του εκμυστηρεύεται ο Ayrton την ημέρα των γενεθλίων του στις 21 Μαρτίου του 1994 στο σπίτι του στο Sao Paolo.

Και τρόπος άλλος δεν βρέθηκε παρά μόνον ο πύρινος, για να γίνει το μαύρο του κάρβουνου φως εκείνο το πρωτομαγιάτικο απομεσήμερο.

Βασίλης Τσακίρογλου, ο μοναδικός πραγματικός βιογράφος -και όχι μόνον- του Ayrton παγκοσμίως (όσο κι αν ακούγεται βαρύγδουπο):

"Από το 1994 και εξής, «Senna» δεν είναι ένα πρόσωπο αλλά μια απώλεια, μια νοσταλγία και μια οδυνηρή έλλειψη προσωποποιημένη με τα χαρακτηριστικά του: το μελαγχολικό βλέμμα, το κίτρινο κράνος, τα φθαρμένα γάντια, η βραζιλιάνικη σημαία που ανεμίζει μέσα από το κόκπιτ, η κραυγή στον τερματισμό, ένα έπαθλο που υψώνεται με υπερπροσπάθεια στο βάθρο της νίκης. Ο Ayrton Senna είναι ο άγγελος της νοσταλγίας, του βραζιλιάνικου «σαουντάτζι» (saudade)".

Όταν προσπαθώ να γεφυρώσω την λογική με την συγκίνηση γκρεμίζομαι. 31 χρόνια η ίδια φράση μου σφίγγει το μυαλό σαν μέγγενη.